Zending

Nieuwsbrief maart 2023

De afgelopen vier jaar heeft Caroline zich vooral bezig gehouden met de voedselprogramma’s. Samen met de vrijwilligers en pastors merkten ze dat de effectiviteit van de voedselprogramma’s achter uit gaat. Dat kwam deels door de veranderende omstandigheden zoals de lockdowns en door de huidige inflatie zijn mensen nog minder draagkrachtig geworden. Anderzijds merkten ze ook dat de ouders hun verantwoordelijkheden begonnen af te schuiven op de kerk. En dat is niet wat ze wilden. Dus na twee dagen vergaderd te hebben met de vrijwilligers en pastors is er besloten om de voedselprogramma’s uit te faseren en zijn ze op 1 januari begonnen met een nieuw project: Church and Community Development. Er wordt nog steeds gewerkt met dezelfde mensen maar de nadruk is meer komen te liggen op eigenaarschap . Het is de bedoeling dat de mensen zelf, samen met de lokale kerkelijke gemeente aan de slag gaan om ideeën te bedenken waardoor ze hun gezinsinkomen kunnen uitbreiden met de dingen die lokaal voor handen zijn.

Door deze veranderingen zijn ze druk bezig geweest met de voorbereidingen voor het nieuwe programma en wordt er afgewacht op goedkeuring van de nieuwe plannen.

Bijna alle locaties van het voedselprogramma zijn bezocht om te meten maar ook zijn ze op de hoogte gesteld van de veranderingen die op stapel staan.

Hoe veelzijdig het werk is dat Rik en Caroline doen blijkt wel uit de nachtelijke rit die Rik met spoed moest maken. Een moeder en een pasgeboren kindje werd van de Health Clinic naar het ziekenhuis gebracht. Toen ze op kraamvisite waren was Rik toch wel even sprakeloos toen hij hoorde dat het kindje Nathaniel Rik Okko heet. Moeder en kind maken het goed.

Tussen al het werk door worden ook voorbereidingen getroffen voor het verlof van 21 april t/m 4 juli. Als TFC zijn we ook blij en dankbaar dat het gelukt is om een tijdelijke woning te vinden in Zevenhoven. Ook zijn we dankbaar dat Rik zijn verjaardag mocht vieren in Rwanda.

Wij zien er naar uit om ze weer te ontmoeten en te spreken. Bid u mee voor de voorbereidingen en voor een goede en voorspoedige reis naar Nederland.

Via onderstaande link kunt u de nieuwsbrief van december 2022 lezen:

nieuwsbrief fam mager december 2022

Nieuwsbrief oktober 2022

Sinds 2017 zijn Rik en Caroline Mager aan het werk in Rwanda. Rik heeft een theologisch trainingscentrum opgezet voor predikanten, kerkplanters en jeugdleiders. Ook is hij als predikant verbonden aan de Engelstalige dienst in Kamembe.

Caroline is vooral bezig met het opzetten en begeleiden van voedselprogramma’s. Wat vaak een uitdagende onderneming is omdat de dorpjes niet altijd makkelijk te bereiken zijn. En door de slechte wegen de auto het ook wel eens af laat weten.

In principe zou er eind 2022 een eind komen aan dit werk. Maar vanuit de diocese is aan de GZB gevraagd of hun uitzending verlengt kon worden. De GZB en de uitzendende gemeentes Woerdense Verlaat en Zevenhoven hebben daar van harte mee ingestemd. Daar zijn Rik en Caroline en de TFC heel dankbaar voor. Een nieuwe periode breekt aan waarin het werk doorgaat en het ook langzaam wordt overgedragen aan hun nieuwe collega’s.

Doordat het werk nog 1,5 jaar doorgaat betekent dat ook gebed, meeleven en meegeven langer nodig is. Als TFC zijn we dankbaar als u de mogelijkheid heeft om hun nog 1,5 jaar te ondersteunen. Hun contract wordt verlengt naar 31 augustus 2024. In de periode na Pasen 2024 zullen ze definitief terugkeren naar Nederland voor het eindverlof en zich opnieuw settelen.

Nu Rik en Caroline langer in Rwanda blijven, betekent dat ze ook hun 12 ½ jarig huwelijk op 25 december in Rwanda vieren. Het zou leuk zijn om ze met een kaartje te verrassen om het een echte feestelijke dag te laten zijn.

EAR Cyangugu Diocese,

PO Box 52, Kamembe,

Rwanda

nieuwsbrief fam mager april 2022

Nieuwsbrief februari 2022

Momenteel valt er veel regen in Rwanda en dan komen Rik en Caroline wel eens voor onverwachte situaties te staan. Ze waren in Bweyeye geweest voor een vergadering met ouders van de voedselprogramma’s, toen ze terug wilden gaan zakte de brug onder de auto vandaan. Een aparte ervaring. Gelukkig werd er door veel mankracht hulp geboden en werd de auto uit het gat getild. Wat een geweldige samenwerking!

Ook door de vele regen waren vele wegen naar Mukarange in modderpoelen veranderd en glibberig geworden. Daardoor kwam er ook maar een handjevol mensen naar het voedselprogramma. En als echte Nederlanders die geen tijd onbenut willen laten, hebben ze met zijn allen pinda’s gedopt.

Een paar weken geleden had de lokale leider van Nyabitimbo aanwijzingen gegeven voor het voedselprogramma waar ze zich keurig aan hadden gehouden. Maar daar aangekomen had hij besloten om het toch weer te veranderen en dat ze in de wijken en op straat moesten gaan meten. Maar met de regenval is dat zo goed als onmogelijk. Door zijn gedrag, krijg je jammer genoeg, het idee dat hij het voedselprogramma niet wil. Er zit niets anders op om dat te accepteren en weer verder te gaan.

Een mooie Rwandese gewoonte is dat als je een koe gekregen hebt het eerste kalfje dat geboren wordt weer weggeeft. Zo had een gezin dat anderhalf jaar geleden door een modderstroom 3 kinderen had verloren, een koe gekregen. Een half jaar geleden is daar een kalfje geboren wat nu weer doorgegeven is. En als dit koekalf ook weer kalft wordt ook dat kalf weer doorgegeven aan iemand anders. Wat een prachtige manier om zo de zegen door te geven.

De studenten kwamen gezellig langs bij Rik en Caroline om met elkaar te praten en Jonathan te bewonderen. Jonathan werd verrast met een mooi cadeau wat goed bij hem in de smaak viel.

Wij zijn dankbaar dat het goed gaat met de Familie Mager. Wilt u mee blijven bidden voor het werk dat zij doen en voor bescherming op de weg en dat ze een zegen kunnen zijn voor de mensen om hen heen.

Nieuwsbrief december 2021

Op 19 december was het feest bij de familie Mager. Jonathan werd gedoopt tijdens de Engelse dienst. Als symbool van het binnentreden van de dopeling in het gezin van God, vindt de doop plaats bij de ingang van de kerk. Onder toeziend oog van zijn peetouders, pastor Obadias, pastor Alphonse vrouw Odette en pastor David vond de feestelijke gebeurtenis plaats. Na de dienst was er een tuinfeest in de tuin van de familie Mager waar onder het genot van een heerlijke lunch, verzorgd door het Mother’s Union restaurant, speeches gehouden werden en cadeautjes gegeven. Een mooie gezegende dag!

Dat de dagen ook wel eens anders verlopen ervaarde Caroline op een donderdag in januari. Met frisse moed vertrok ze naar Nyabitimbo om daar te gaan meten. Zo’n twee uur rijden van Kamembe. Maar na een uur deed de auto raar. Wat bleek, de remmen achter waren in brand gevlogen terwijl er maandag in de garage aan gewerkt was. Gelukkig kon het geblust worden en bleef de schade beperkt. Maar zomaar verder rijden was niet mogelijk, eerst moest de auto gerepareerd worden. Gelukkig kon Rik een andere auto regelen en kwam met een monteur te hulp. Met die andere auto kon Caroline door naar Nyabitimbo. Dachten ze alles gehad te hebben kregen ze daar slecht bericht van de pastor. De lokale leider van de sector had alle mensen naar huis gestuurd en wilde de pastor op laten pakken, omdat hij zogenaamd niet van het programma afwist. Maar de pastor kon via een bericht op zijn telefoon bewijzen dat ze een dag eerder contact hadden gehad over het programma. Opgepakt worden was van de baan, maar er moest wel een stevig gesprek gevoerd worden in de sector office. Gelukkig is alles met een sisser afgelopen, helaas moet er voor het meten een andere dag gepland worden. Ondertussen was de auto provisorisch gemaakt en is Rik er de volgende dag mee maar naar Kigali vertrokken, zodat er een goede reparatie gedaan kan worden.

Rik en Caroline zijn altijd blij en verrast om post uit Nederland te ontvangen. Op 8 maart is Rik jarig, maar gewoon een kaartje, brief of een mooie tekening ontvangen is ook al een feestje!

EAR Cyangugu diocese

PO Box 52

Rusizi, Rwanda

Wij danken u voor de gebeden en de financiële bijdrage van het afgelopen jaar. Mede daardoor kan de familie Mager het werk voortzetten in Rwanda. We hopen in 2022 op uw gebeden en steun te kunnen blijven rekenen. En wij danken God, die hen altijd bijstaat in mooie momenten maar vooral als ze voor moeilijke en onverwachte uitdagingen staan.

De familie Mager is weer terug in Rwanda.( eind 2021)

De reis liep totaal anders dan verwacht. Door de onverwachte drukte op Schiphol hadden ze de vlucht gemist. Gelukkig kon de vlucht omgeboekt worden en twee uur later dan verwacht begon de reis. Via een tussenstop in Nairobi kwamen ze eindelijk rond half drie ’s nachts aan in Kigali. Maar wachtend bij de bagageband bleken de koffers niet meegekomen te zijn. Gelukkig stond Martin ’t Hart (ook zendingswerker via de GZB) hen op te wachten om hen naar het Guesthouse te brengen. En dezelfde avond zijn ook de koffers gearriveerd.

De volgende dag ging de reis verder. Met een volgepakte auto vertrokken ze naar Kigali. En thuis wachtte een grote verrassing. De woonkamer was vol met dansende en zingende mensen. En er stond ook een heerlijke Afrikaanse maaltijd klaar.

Rik en Caroline hebben een goede tijd in Nederland gehad in. Het was fijn om de familie en vrienden weer te ontmoeten. Maar ze hebben het ook wel als vreemd ervaren. Het gaan en staan waar je wilt, ondanks de coronaregels. Maar ook het verschil in de regels. Bijvoorbeeld het aanmelden voor een kerkdienst dat in Rwanda niet nodig is. Maar ook de openheid over zwangerschap en bevallingen waar in Nederland over gesproken wordt. In Rwanda zijn de mannen niet welkom bij een controle en bij de bevalling. En boodschappen doen in de supermarkt was overweldigend. Zo veel keuze!!!

Zo gaat het leven in Rwanda weer verder. Rik ging op pad om de voedselprogramma’s te voorzien. En thuis worden ze geholpen door Aline voor de klusjes in huis en de zorg voor Jonathan. Ook was er een bruiloft van David en Honorine, waar Rik de ‘best man’ was. David werkt met Caroline samen aan de voedselprogramma’s. De studenten krijgen onderwijs op de theologische school. En ze hebben ook aan Govert en Jolanda uit Strijen, die tijdelijk in Kigali werkzaam zijn, hun werkveld kunnen laten zien.

Het voelt voor Rik en Caroline weer goed om terug te zijn in Cyangugu. Ze hebben het idee tussen twee werelden in te leven, allebei vertrouwd maar ook allebei bevreemdend.

Wij zijn dankbaar dat ze hun werk voort kunnen blijven zetten in Rwanda. Maar ook dat het tijdens hun afwezigheid allemaal goed is gegaan. We blijven bidden dat God hun daarbij blijft helpen en dat Jonathan zich ook helemaal thuis mag gaan voelen in Rwanda.

Geboortebericht:

Lang verwacht

Niet gedacht

Toch gekregen

Gods Zegen

Op 8 september ontvingen Rik en Caroline uit Gods hand een prachtige zoon, Jonathan Diederik. Als TFC commissie feliciteren wij hen hartelijk met dit prachtige wonder en wensen wij het gezin de zegen en vreugde van God.

Inmiddels zijn zij alweer een aantal weken in Nederland. Er moest van alles geregeld worden. Onder andere is Rik naar Utrecht geweest om zijn Rwandese corona vaccinatie te “valideren” naar de Nederlandse en Europese standaard. En dat kan maar bij een GGD ergens in het centrum van Utrecht. Na zo’n lange tijd in Kamebe is een bezoek aan Centraal Station en Hoog Catherijne bijna overweldigend!

Op Camping de Vijverhof in Ommeren wordt er door de campinggasten inmiddels twee jaar gecollecteerd voor Rwanda met diverse acties. Onder veel belangstelling van oud en jong hebben Rik en Caroline daar verteld over hun werk in Rwanda.

Terwijl de familie Mager in Nederland verblijft gaat het werk in Rwanda gewoon door. Pastor Obadias is speciaal naar Kamembe gekomen om het vak “Liturgie en Aanbidding” te geven aan de studenten van het certificaat in theologie

Tot 2 november blijft het gezin nog in Nederland. Wilt u ze met een kaartje verrassen, kan dat naar Noordhoek 4, 2435 XZ Zevenhoven. En vanaf 2 november naar P/O EAR Cyangugu Diocese, PO Box 52, Kamembe, Rwanda. De TFC commissie

nieuwsbrief augustus 2021

Reizen in coronatijd

Reizen in deze tijd is wel wat anders dan gebruikelijk. Iedereen die op vakantie is geweest (of dat graag had gewild) kan dat bevestigen. Zo ook onze reis van Cyangugu naar Nederland. Ongeveer een week voor vertrek kondigde het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken aan dat per zondag 8 augustus, de coronatest maximaal 48 uur voor vertrek afgenomen mocht worden. En dat terwijl Rwanda aangaf dat je de test minimaal 48 uur voor vertrek moest laten afnemen, zodat de resultaten op tijd zouden zijn. Bovendien hadden we te maken met een avondklok om 18.00 uur. Navraag bij het lab in het districtsziekenhuis leerde ons dat we 48 uur voor de eerste vlucht van Kamembe naar Kigali zouden redden, maar 48 uur voor de vlucht van Kigali naar Amsterdam was onmogelijk. We probeerden contact te zoeken met het ministerie van Buitenlandse Zaken, maar die verwezen ons door naar KLM. En van KLM kregen we geen antwoord, vanwege de drukte.

Zaterdagochtend was het tijd om de test af te laten nemen. We vertrokken bijtijds naar het districtsziekenhuis. Daar aangekomen bleek dat we niet in het ziekenhuis konden betalen en werden we doorverwezen naar de bank. Maar het duurde nog even voor de bank openging en in no time was het druk. Een van de bewakers verwees ons door naar een agent en uiteindelijk konden we via haar registreren en betalen. Daarna moesten we terug naar het ziekenhuis om de test af te laten nemen. En toen begon het wachten. De testuitslag was ons zondag beloofd. In eerste instantie wachtten we met inpakken, tot we zeker wisten dat we mochten reizen. Maar de uitslag liet op zich wachten. Volgens de mensen om ons heen was er geen probleem. Natuurlijk zouden we gaan, in Jezus’ Naam. Maar ’s avonds was de uitslag er nog altijd niet. En zonder testuitslag kun je ook niet reizen. Uiteindelijk hebben we met verschillende mensen gebeld om er achteraan te gaan. Na 2,5 slopende uren wachten kregen we een sms’je dat het probleem opgelost zou zijn. En na nog eens een half uur, kregen we via WhatsApp ons certificaat met de uitslag toegestuurd: negatief. Wat een opluchting!

Maandagochtend vertrokken we om 7.00 uur naar de luchthaven van Kamembe. Daar bleek de volgende uitdaging op ons te wachten: een van onze koffers kon niet doorgestuurd worden naar Amsterdam, vanwege een fout in het systeem. Helaas konden ze dat probleem niet in Kamembe oplossen, maar moesten we in Kigali uitvinden hoe of wat. De geldigheid van onze testuitslag stond daarmee ook weer op het spel, want inmiddels was ons verteld dat de testuitslag geldig zou blijven zolang we op de luchthaven, achter de douane bleven. En dat kan niet als je een tas moet ophalen en ’s avonds weer moet inchecken. Maar goed, eerst maar naar Kigali en dan kijken.

Gelukkig werden we in Kigali goed geholpen. Iemand van de luchthaven vertelde ons dat zij voor ons achter de tas aan zouden gaan. We hebben de hele dag doorgebracht achter de douane. Geen belevenis, want het is maar een kleine luchthaven, met slechts één cafeetje waar je eten en drinken kunt halen. Maar we waren er al op ingesteld en in Rwanda leer je de tijd uit te zitten. Vrijwel overal moet je lang wachten. Dus uiteindelijk ging het allemaal redelijk soepel. Het kofferprobleem werd aan het eind van de middag succesvol voor ons opgelost en om 19.15 uur konden we aan boord van het vliegtuig naar Amsterdam stappen. Wat een opluchting was het toen we eenmaal echt in het vliegtuig zaten! De vlucht verliep verder rustig en gelukkig konden we ook nog redelijk slapen. Dinsdagochtend zetten we, na ruim 2 jaar, weer voet op Nederlandse bodem en werden we op feestelijke wijze met een spandoek onthaald.

Rik en Caroline Mager

nieuwsbrief juni 2021

Het gaat goed met Rik en Caroline in Rwanda. Voor hen toch ook een bijzondere tijd nu Caroline zwanger is. In Rwanda wordt daar wel anders mee omgegaan dan in Nederland. Het is niet gebruikelijk om te vertellen dat je zwanger bent. En er zijn ook geen controles zoals in Nederland. Normaal gesproken zijn er drie controles, in elk trimester één. Maar omdat Caroline in 2017 een miskraam heeft gehad en ze ook de uitgerekende datum erg belangrijk vindt en omdat ze in Nederland hoopt te bevallen, heeft ze al wat meer controles gehad. En het gaat goed met haar. En samen met Jacoline (een verloskundige die in Cyangugu werkt voor de Sifra foundation) heeft ze de uitgerekende datum kunnen vaststellen. In het begin van haar zwangerschap had Caroline wat last van duizeligheid, maar met tussendoortjes eten om de suikerspiegel op peil te houden was het na twee maanden voorbij. Inmiddels beginnen de mensen ook vermoedens te hebben over de zwangerschap. Het wordt direct aan haar gevraagd of men blijft stil en vraagt het aan andere mensen. De naaste collega’s zijn wel op de hoogte en ook dat ze naar Nederland zullen gaan. Vlak voor die tijd laat Caroline nog een uitgebreide screening doen zodat ze in iedere geval fit voor de reis is.

Op de pinsterochtend werd Hand 2:19 gelezen. En dat werd voor hen wel erg letterlijk. De avond ervoor was de Nyiragongo vulkaan uitgebarsten. Deze ligt net over de grens in de Congo, aan de noordkant van het Kivumeer. Hemelsbreed nog geen 100 km van Cuangugu. Ook in Rwanda is het onrustig. Het rommelt de hele dag en van tijd tot tijd zijn er kleine aardbevingen. Vooralsnog zijn ze veilig in Cyangugu, wel voelen ze regelmatig trillingen en bevingen. Er wordt goed in de gaten gehouden of er niet te veel brandbare stoffen vrijkomen in het Kivumeer als gevolg van de aardbevingen, die mogelijk ontploffingsgevaar met zich mee zouden kunnen brengen.

In augustus 2019 bezocht een groep met de GZB en aantal mensen vanuit Zevenhoven de half afgebouwde kerk in Nyenji. Dit was het begin van het gevolg van een droom van pastor Etienne. In maart 2018 werd de huiskerk gesloten, en pastor Etienne kreeg een droom om op een stuk land in de buurt een kerk te bouwen. Symbolisch stapelde hij samen met zijn christenen 12 stenen en baden tot God. In 2018 had iemand 15.000 km verderop ook een droom. Pastor Derek uit Amerika had juist een kerk gepland. Maar hij wilde dat zijn christenen geld zouden inzamelen om de christenen van Nyenji te helpen aan een eigen gebouw. De Rwandezen legden hun tijd en inspanningen in. De Amerikanen hun geld. Pastor Derek en pastor Etienne waren er samen bij toen bisschop Francis de kerk opende. Christenen overal ter wereld hebben dromen, God maakt ze waar!

Rik en Caroline werden verrast met een prachtige slinger van de kindernevendienst van Zevenhoven. Bedankt allemaal! Het staat heel feestelijk in huis en het voelt een beetje alsof ze jarig zijn.

Momenteel is het toch een spannende tijd voor hen. Met het natuurgeweld en de reis naar Nederland in het vooruitzicht. Bid u mee voor hun veiligheid en die van de Rwandezen. Voor hun gezondheid en een veilige reis.

nieuwsbrief mei 2021

Bericht Rwanda ontvangen 5-5-2021

Wij zijn dankbaar dat het goed gaat met de zwangerschap van Caroline. In de Rwandese cultuur is het de gewoonte om de zwangerschap niet te vertellen. Maar inmiddels is het zichtbaar voor de mensen met wie Caroline in de office werkt. Wij zijn ook dankbaar dat er een woning voor hen ter beschikking is voor hun verlof in augustus. De tickets zijn gereserveerd en als alles goed gaat vliegen Rik en Caroline 9 augustus naar Nederland en op 2 november weer naar Rwanda.

Met uitzicht op het verlof lijkt Nederland weer wat dichterbij. Maar voor het zover is, wilt u mee bidden dat het goed blijft gaan met Caroline en het kindje en de praktische voorbereidingen die getroffen moeten worden. En ook voor het werk in Rwanda, de studenten van de Theologische school en de voedselprogramma’s waarvan een nieuw programma is gestart in Nyarusange parish, de oudste gemeente van de diocese.

De TFC commissie

Nieuwsbrief ontvangen maart 2021

De theologische school wordt voor diverse doeleinden gebruikt. Voordat er een nieuwe groep studenten kwamen werd de school gebruikt voor een training van Compassion.

Inmiddels is de nieuwe groep van twintig studenten aangekomen. Een maand lang volgen ze lessen in de eerste module van het “certificaat theologie”. Het is een groep met jonge studenten, verschillende studenten hebben onlangs de middelbare school afgerond.

Begin maart is de maand van ‘de groei’ of van ‘de ontwikkeling’ gestart in Bweyeye. De kinderen die zeer ernstig ondervoed zijn krijgen deze maand speciale aandacht. Vier weken lang krijgen de kinderen dagelijks een speciale pasta bomvol voedingsstoffen. Deze pasta wordt lokaal gemaakt door de ouders zelf. Daarnaast worden er extra trainingen gegeven die toegespitst zijn op wat deze ouders nodig hebben. Zo hopen ze de kinderen de verstrikt zijn in de ondervoeding net dat extra zetje te kunnen geven om gezond te worden. De kinderen genoten ervan, het dagelijkse portie was achter de kiezen voordat ze met hun ogen konden knipperen!

Ook in Rwanda is begonnen met vaccineren. In het Rusizi-district zijn vaccins uitgedeeld. Eerst de werknemers in de gezondheidszorg, de leraren en ook de pastors en hun vrouwen zijn gevaccineerd.

Op 8 maart is Rik 40 jaar geworden. Een bijzondere dag waar we God dankbaar voor mogen zijn! Het werd gevierd met een lunch in Kamambe.

Bakstenen worden in Rwanda met de hand gemaakt van modder. Daarna in de zon gedroogd en dan ter plekke afgebakken. Het doet wel een beetje denken aan de Israëlieten in Egypte.

Aron, een collega van Rik en Caroline, en Enathe zouden 18 december trouwen, maar door de coronamaatregelen werd de bruiloft toen slechts een paar dagen van te voren verboden. Gelukkig mocht de bruiloft 13 maart doorgaan zij het met slechts 20 aanwezigen i.v.m. de maatregelen. Maar Aron en Enathe zijn er niet minder gelukkig om.

Door de pandemie dachten Rik en Caroline hun verlof dit jaar uit te stellen. Maar daar komt toch verandering in. In augustus hopen ze naar Nederland te komen voor een speciaal verlof. In september hopen ze hun kindje in hun armen te houden. Ze zijn heel dankbaar voor dit wonder van God. Laten we met elkaar bidden voor een voorspoedige zwangerschap voor Caroline. Hun werk daar en al de voorbereidingen die in Nederland en Rwanda moeten worden getroffen voor hun verlof naar Nederland.

Nieuwsbrief ontvangen februari 2021

Net na de kerst werd er in Rwumba het 9^e voedselprogramma gestart. Nog steeds is ondervoeding een probleem in Cyangugu. Het is goed dat de kerk kan uitreiken naar de mensen in de marge. Na de start van het programma stond nog een belangrijke gebeurtenis op de agenda. Drie weken daarvoor werd, bij het meten, Carolines tas uit de auto gestolen. Vier jongens hadden alles gezien en mede dankzij hun hulp is de tas weer terug. De jongens zijn beloond met een nieuw schooluniform, schriften en pennen.

Ook in Rwanda zijn er weer lege klaslokalen. De komende twee weken mogen ze het district weer niet uit. Zodra het toegestaan is wordt de nieuwe groep studenten opgeroepen. Intussen bereiden pastor Alphonse en Rik de lessen voor.

De auto van Rik een Caroline ondergaat een zeer grote onderhoudsbeurt. In meer dan duizend stukjes staat hij nu bij hun buurman, bisschop Ken op het erf. Volgens monteur Jimmy moet hij binnen een week rijklaar zijn voor de APK.

Zo gaat het ‘gewone’ leven in Rwanda weer verder. Rik en Caroline zijn dankbaar voor al de gebeden en meeleven vanuit Nederland met hun werk in Rwanda. In Rwanda wordt er regelmatig voor Nederland gebeden vanwege de situatie waarin wij ons verkeren. Wat is het mooi om als broeders en zusters voor elkaar te bidden, waar je ook bent in deze wereld in Christus zijn we met elkaar verbonden.

Het trainingscentrum in Rwanda

Het trainingscentrum (voorheen theologische school) is weer volop in bedrijf. De studenten volgen modules en doen examens. Dat er tijdens de examens luidruchtig gemaaid wordt, daar schijnen alleen de examinators last van te hebben.
Rik geeft niet alleen les aan de studenten maar brengt ook bezoeken aan de studenten thuis, om te kunnen zien waar ze wonen en wat hun uitdagingen zijn. Ook om te horen hoe de lessen van de school hen helpen om betere evangelisten te zijn.
Het trainingscentrum wordt niet alleen gebruikt door de studenten, maar er was ook een retraite georganiseerd voor pastors. Om voldoende afstand te bewaren sliepen de pastors en studenten zelfs in de klaslokalen van de school.
Het kan rondom de school ook druk zijn door verschillende andere activiteiten. Bijvoorbeeldeen begrafenis waarbij de auto van Rik en Caroline gebruikt werd om mensen ter vervoeren. En er werden voedsel pakketten uitgedeeld aan arme mensen nadat Pastor Pacifque ze toegesproken had.
Rik en Caroline kregen vanuit Ghana bezoek van Bisschop Karpos. Hij kwam studieboeken brengen voor de pastors. Het bijzondere aan deze mini bilbotheek van 60 boekjes is, is dat ze speciaal vertaald zijn in het Kinyarwanda.
In Rwanda is de corona inmiddels min of meer afwezig. Wel worden er random tests gedaan. Ook op de school waar Caroline les heeft gegeven. Gelukkig is iedereen negatief getest.
Veel mensen proberen hun leven anders in te richten, zodat ze hun kinderen kunnen voeden met de middelen die ze hebben. Hoewel er een einde is gekomen aan de lockdown zijn Bijbelstudies en gebedsbijeenkomsten, in tegenstelling tot Nederland, niet toegestaan en zijn er nog veel kerken gesloten.
Rik en Caroline zijn dankbaar voor hun gezondheid en die van de mensen om hen heen. En vanuit Rwanda, in het vertrouwen op de Heer onze God, wensen Rik en Caroline iedereen een gezegend

Fam Mager “Alle volken”

Rondzendbrief Fam Mager

Bezoek uit Nederland

Vorig jaar rond deze tijd was er een groep uit Nederland net terug uit Rwanda na een bezoek aan Rik en Caroline. Tijdens dat bezoek hadden ze ook de warmwaterbronnen in Bugrama bezocht. Maar tot onze verbazing kregen we bericht dat het water in een dag is opgedroogd. De bronnen stonden, vooral bij de lokale bevolking, bekend om hun geneeskrachtige werking. En veel mensen wasten zichzelf en hun kleren in het warme water.
Inmiddels is bekend dat het water is weggestroomd naar de lager gelegen cementafgraving.

Rik en Caroline hebben ook mee kunnen helpen aan het bouwen van een huisje. De situatie rond een gezin was erg zorgelijk. Zij verbleven al ruim 4 maanden in de lokale school. Maar nu is er gelukkig een huisje voor ze! Naast de kamers: de salon, 1 kamer voor de ouders, 1 voor de meiden en 1 voor de jongens is er ook een kleine keuken achter het huis gebouwd, zodat ze ook als het regent kunnen koken en niet het hele huis blauw staat van de rook.

In het vorige stukje over Rwanda hadden we gebed gevraagd voor Nyamasheke, dat ze daar ook heen konden voor voedselhulp. Na maanden wachtten kreeg Caroline begin september eenmalig toestemming om naar het naburige district te gaan. Het was een bijzondere week. Nyamsheke is niet in lockdown maar daar zijn de kerken en scholen ook nog steeds gesloten. Dat betekent dat daar de pastors en leerkrachten ook zonder werk en inkomen zitten. Ze zijn dankbaar voor de zegen dat ze ruim 1700 kg maismeel, bijna 1000 kg bonen, ruim 750 kg rijst, 325 kg suiker, bijna 300 liter olie en ruim 10 dozen ingepakte zeep hebben kunnen uitdelen!

Naast al het werk in de omgeving, moeten er ook andere klusjes gedaan worden. Zoals bijvoorbeeld de regenwaterton schoonmaken. Het regenseizoen is begonnen dus iemand moet in de ton klimmen en hem van binnen boenen. Gelukkig is hun quard daar wel voor te porren voor dit klusje.

Rwanda is ver weg. Maar door Christus mogen we ons verbonden weten met onze broeders en zusters daar. We blijven voor elkaar bidden en ook dat Rik en Caroline niet alleen voedsel voor het lichaam brengen maar ook mogen vertellen over het Levende Brood, Jezus Christus.